Een vreemde week
22 Oktober 2012 | Turkije, Istanbul
Afgelopen week in Istanbul geweest. Een vreemde ervaring: volop indrukken van een drukke, chaotische stad, gecombineerd met het nieuws dat mijn vader ongeneeslijk ziek is en dat mijn moeder hierdoor tijdelijk naar een verzorgingstehuis is gegaan. Tijdens mijn afwezigheid hebben Saskia en Wouter een en ander goed geregeld en opgevangen. Mijn vader wilde niet dat ik eerder naar huis kwam, dus vanaf woensdag werd het lastiger om helemaal op te gaan in de Istanbul-ervaring.
Ik heb de eerste vier dagen een verslag bijgehouden, dat volgens mij niet heeft gewerkt omdat om een of andere reden de teksten en foto's bij andere reisverslagen zijn geplaatst. Ik zal nu proberen om ze onder deze bestemming te hangen. Het verslag is niet af, en de zin om het nog af te maken ontbreekt ook op dit moment, maar de al geschreven teksten neem ik gewoon over.
Met mijn vader gaat het naar omstandigheden redelijk. Hij krijgt 24 uur per dag 'persoonlijke verzorging' van een verzorgende die in huis is getrokken en mijn zus en ik proberen er zoveel mogelijk te zijn. Morgen ga ik weer aan het werk, al ontbreekt me eerlijk gezegd de motivatie. Maar ja, duty calls!
Ik heb de eerste vier dagen een verslag bijgehouden, dat volgens mij niet heeft gewerkt omdat om een of andere reden de teksten en foto's bij andere reisverslagen zijn geplaatst. Ik zal nu proberen om ze onder deze bestemming te hangen. Het verslag is niet af, en de zin om het nog af te maken ontbreekt ook op dit moment, maar de al geschreven teksten neem ik gewoon over.
Met mijn vader gaat het naar omstandigheden redelijk. Hij krijgt 24 uur per dag 'persoonlijke verzorging' van een verzorgende die in huis is getrokken en mijn zus en ik proberen er zoveel mogelijk te zijn. Morgen ga ik weer aan het werk, al ontbreekt me eerlijk gezegd de motivatie. Maar ja, duty calls!
-
23 Oktober 2012 - 14:30
Karel Willemsen:
Hallo Ingrid,
In een inetrnetcafé in Etang sur Arroux in Frankrijk heb ik snel je berichtjes kunnen lezen. Wat akelig dat jouw vader zulke gezondheidsproblemen heeft en dat jouw moeder zo op hulp is aangewezen. Dat wierpongetwijfeld een behoorlijke schaduw over je prachtige reis. We hopen, dat je er toch nog wel wat van hebt kunnen genieten en denken aan je.
Als we over drie weken terug zijn in Nederland zal ik je berichtjes nogmaals lezen en is er ook tijd om de mooie foto's uitgebreider te bekijken.
We denken aan jullie en wensen jullie veel sterkte.
Hartelijke groet, ook aan Wouter,
Marian en Karrel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
