Onderweg

Onderweg

Ik zit nu in het vliegtuig van Detroit naar New Orleans. De pilot roept om dat we over een minuut of 10-15 ten zuiden van Nashville in een onweersbui zullen belanden, die hij aan de horizon al kan zien. Tot nu toe is deze vlucht goed verlopen.

Ah, het begint al licht te rammelen en ik zie links met een noodvaart een vliegtuig uit tegen gestelde richting langs zoeven. Zo ervaar je pas hoe hard het eigenlijk gaat. Ziet er van bovenaf echt anders uit dat vanaf de grond.

De vlucht van A'dam naar Detroit ging goed, af en toe wat gerammel, mocht geen naam hebben. De meest zachte landing die ik overigens in lange tijd heb meegemaakt. Een groep middelbare scholier. Uit Oranienburg, Duitsland, op studiereis naar Indiana, klapte vrolijk na de landing.

Zo, we hebben het front bereikt, even foto maken.

Op Schiphol voor het boarden interessant gesprek gevoerd met een Arab-American, een Palestijn die op zijn 18e naar de VS is geëmigreerd (woont er nu 38 jaar). Hij werkt in Huntsville, Alabama voor Lockhead Martin en was op weg naar huis vanuit het Midden Oosten. Was van Bahrein naar Kuweit naar Amsterdam gevlogen, vervolgens via Detroit naar Alabama. Lange zit! Naast me in het vliegtuig zat een Ghanese professor (vrouw) in de linguïstiek, gespecialiseerd in Afrikaanse talen, die voor het eerst naar de VS ging om op een congres in New Orleans te spreken. Ook zij was al lang onderweg.

Captain zegt nu dat we nog 6 minuten last van het weer zullen hebben. Eerlijk gezegd heb ik het wel erger meegemaakt, toen ik november 2010 op Washington vloog... Maar ja, ik heb die vreemde fascinatie met turbulentie dus erg kan ik het niet vinden. Misschien toch maar eens een achtbaan proberen, een veiliger vorm van 'turbulentie'.

Inmiddels zegt mijn klokje dat het 17.08 is, dus volgens mij moeten we er bijna zijn! Mary zou me opwachten, dus ik hoef geen taxi te nemen. Ik typ dit nu op m'n telefoon, zal het later kopiëren naar m'n reisblog.

Voor ik het vergeet: het was helder boven Groenland (meestal bewolkt als k daarover vlieg). Het uitzicht was spectaculair, hopelijk kun je dat op de foto's zien.

Fasten Seat Belt sign Is inmiddels uit en de bewolking is ook weer van uiterlijk veranderd. Maf gezicht. Oh, weer een vliegtuig onder ons door, ook Delta zo te zien. Ben nu toch wel benieuwd of de Mississippi in het vizier gaat komen.

Hmmm, captain zegt dat we ondanks het 'slechte weer' toch op schema liggen, maar ik vraag me af of ik Mary nu niet te vroeg heb laten komen. We zijn om ca. 3 uur vertrokken, reistijd zou 2 uur en 2 minuten zijn en het is nu 17.16 en we vliegen nog erg hoog. Nou ja, ik kan er niets aan doen. Sit back and relax, girl!

30 minutes from touchdown, aldus de captain on 17.36. Ik was net weer in slaap gesukkeld. 'I'm going to have to put us down, despite the weather...' hmmm! En buiten nog geen swamp te zien. Moët zo m'n telefoon uitzetten, en camera zit in tas boven in de overhead compartment. Geen beeldverslag van de landing dus, helaas! Oh, het wordt wel wat meer woodsy beneden en er kronkelt een stroompje....

Ah, 17.57 geland, maar het is hier een uur vroeger, probleem opgelost!